Του Σταθη Δημολα Το όνομα Κόρατς στο μπάσκετ είναι πασίγνωστο. Η διοργάνωση που είχε θεσπίσει η FIBA το 1971 ήταν μία εκ των σημαντικοτέρων μέχρι το 2002 που σταμάτησε. Το όνομα αυτό, όμως, σημαίνει πολλά περισσότερα για το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ανήκει σε ένα «θρύλο» του αθλήματος, ο οποίος έφυγε πρόωρα από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 31 ετών, το 1969.Ο Ραντιβόι Κόρατς στη σύντομη ζωή του πρόλαβε να καταλάβει μια θέση στο πάνθεον της ιστορίας. Ηταν το ταλέντο του, η ευφυΐα του, ο χαρακτήρας του τα στοιχεία που τον τοποθέτησαν δίπλα στις μεγάλες μορφές του αθλήματος. Γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1938 στο Σόμπορ της Γιουγκοσλαβίας, από αστική οικογένεια με πατέρα ιερέα. Με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Βελιγράδι, όπου ο Ραντιβόι ξεκίνησε να ασχολείται με τον αθλητισμό. Στην πρώτη του προπόνηση με την ομάδα του μπάσκετ, ο προπονητής του, του έδειξε πώς να κρατά την μπάλα και τι έπρεπε να κάνει. Ο ντροπαλός, ψηλόλιγνος, ανοιχτόχρωμος νεαρός, παρότι δυσκολευόταν να προσαρμοστεί στους κανόνες του αθλήματος, είχε ένα χάρισμα: μόλις έπιανε την μπάλα, έβρισκε έναν τρόπο να τη βάζει στο καλάθι.Σε ηλικία 16 ετών, το 1954, και παρότι ήταν άριστος μαθητής, ακολουθεί τον δρόμο του μπάσκετ, παίρνοντας μεταγραφή στην ΚΚ Βελιγραδίου. Εκεί, βρήκε έναν άνθρωπο ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην εξέλιξή του. Ο προπονητής της ομάδας Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς (και μετέπειτα γενικός γραμματέας και επίτιμος πρόεδρος της FIBA), κατάλαβε αμέσως το ταλέντο του Κόρατς, δίνοντάς του πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα. Στον σύλλογο του Βελιγραδίου παρέμεινε ώς το 1967, κατακτώντας τέσσερα πρωταθλήματα (1958, 1960, 1963,1964) και δύο κύπελλα (1960, 1961). Η κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τροπαίου δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα, αφού η ΚΚ Βελιγραδίου έβρισκε μπροστά της μεγαθήρια, όπως η Ρεάλ Μαδρίτης και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας.Με τη σειρά τους ήρθαν και οι διακρίσεις με την Εθνική, αλλά και οι προσωπικές, αφού χρόνο με τον χρόνο παρουσιαζόταν όλο και καλύτερος. Ο Κόρατς είχε την τύχη να πέσει στα χέρια και ενός ακόμη σπουδαίου προπονητή, του Αλεξάντερ «Ατσα» Νίκολιτς. Ο Κόρατς δεν έβλεπε το μπάσκετ ως «επάγγελμα» και για τον λόγο αυτό είχε αρνηθεί την πλουσιοπάροχη προσφορά του Ερυθρού Αστέρα, ο οποίος του έδινε -εκτός από χρήματα- ένα πολυτελές διαμέρισμα και ένα αυτοκίνητο. Επίσης, ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που είχε προσκληθεί να γίνει μέλος της ομάδας επίδειξης των Χάρλεμ στις ΗΠΑ. Εχοντας κλείσει τον κύκλο του στην ΚΚ Βελιγραδίου, επέλεξε να αγωνιστεί μία χρονιά, το 1967, στο Βέλγιο για την Σταντάρ Λιέγης και άλλη μία (την τελευταία του) στην ιταλική Πάντοβα.Το καλοκαίρι του 1969 πιθανότατα να αναζητούσε ένα νέο σταθμό στην καριέρα του, αλλά την 2α Ιουνίου, λίγο έξω από το Σεράγεβο, το νήμα της ζωής του θα κοπεί απότομα εξαιτίας τροχαίου δυστυχήματος. Η είδηση σόκαρε τη Γιουγκοσλαβία και την μπασκετική Ευρώπη. «Δεν έχω ξαναδεί τόσο πολλούς ανθρώπους να βγαίνουν στον δρόμο για έναν και μόνο άνθρωπο», ανέφερε ο τότε πρόεδρος της ΚΚ, Μίρκο Τριόβτσεβιτς. Οταν καταργήθηκε το Κύπελλο Κόρατς το 2002, η σερβική ομοσπονδία ονόμασε τον θεσμό του εγχώριου Κυπέλλου «Ραντιβόι Κόρατς Καπ». Επίσης, στις 2 Ιουνίου δεν διεξάγονται ποτέ αγώνες μπάσκετ στη χώρα.