Αυτό που δεν μας είπε η Νέα Δημοκρατία είναι αν ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης είναι σαββατογεννημένος και αν υλοποιείται οτιδήποτε κακομελετάει. Δεν θα έκανε εντύπωση αν η παράταξη αναγνώριζε τις παραδόσεις σύμφωνα με τις οποίες κάποια άτομα φέρνουν γρουσουζιά. Δεν θα έκανε εντύπωση γιατί και οι ανακοινώσεις για τη σωτηρία της οικονομίας συνοδεύονται από σταυροκοπήματα – που δυστυχώς δεν αναγνωρίζονται ως παράγοντας από καμία οικονομική θεωρία. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορείται ότι ευχήθηκε την πτώχευση της χώρας. Ανατρέχοντας στην αρχική κουβέντα του κ. Λαφαζάνη βλέπουμε ότι ούτε ευχήθηκε ούτε καταράστηκε. Έκανε μια εκτίμηση. Μια εκτίμηση γενική. Είπε ότι μια πτώχευση «δεν είναι κάτι το οποίο είναι κατ' ανάγκη καταστροφικό σε κάθε περίπτωση». Συμπλήρωσε ότι η χρεοκοπία είναι «όπλο των αδυνάτων, όταν φτάνουν σε ένα σημείο που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους».Η αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας υπήρξε υστερική και ολίγον ηθικοπλαστική. Μίλησαν για εθνική ντροπή. Είναι άραγε τόσο ντροπιαστικό για το έθνος να καταθέτει κάποιος την άποψή του – μια άποψη που δεν είναι και τελείως άστοχη. Τα λένε κι άλλοι, που δεν κάνουν αντιπολίτευση, τα λένε κι άλλοι που είναι αρκετά μακριά για να βλέπουν την κατάσταση ψύχραιμα. Ο κ. Λαφαζάνης βασίζεται σε κάτι πολύ απλό για όσα λέει – και λέει τα ίδια με σταθερότητα και συνέπεια από την αρχή της κρίσης. Χοντρικά: αυτά που παράγουμε δεν καλύπτουν αυτά που ξοδεύουμε. Αρα είναι δύσκολο για μια χώρα που έχει έλλειμμα να καλύψει το τεράστιο χρέος. Δανειζόμαστε για να καλύψουμε τα δάνεια. Ας το παραδεχτεί η κυβέρνηση: τα σχέδια που κάνει είναι βραχυπρόθεσμα, άντε να βγει η χρονιά. Στο βάθος του χρόνου το χρέος παραμένει και είναι πελώριο.Η Νέα Δημοκρατία έχει την αγωνία να δείξει ότι επικρατεί νηνεμία ενόψει των επόμενων υψηλών συναντήσεων. Πρέπει να φανεί ότι υπάρχει εσωτερική ηρεμία, ότι κανείς δεν αμφισβητεί το πρόγραμμα και ότι το πρόγραμμα οδηγεί στη σωτηρία. Κι αν δεν υλοποιηθούν όλα όπως τα εύχονται; Αν για παράδειγμα οι φορολογούμενοι δεν υπάρξουν συνεπείς (όχι από πολιτική άποψη αλλά απλά επειδή δεν μπορούν;) Αν μειωθεί ακόμη περισσότερο η κατανάλωση με τις αλυσιδωτές συνέπειες; Μπορεί να υπάρξει μια επίσημη πρόβλεψη για αυτά τα πιθανά σενάρια; Πάντως ξέρουμε τι θα γίνει αν δεν ληφθούν νέα μέτρα. Αντιγράφουμε τη δήλωση του υπουργού Οικονομικών: «Ας μη γελιόμαστε. Αν δεν πάρουμε τα μέτρα τα οποία η τρόικα ζητούσε να ξεπερνούν τα 13,5 δισ. ευρώ όταν ήρθε στην Αθήνα τον Ιούλιο, τότε απειλείται η παραμονή μας στο ευρώ». Αυτό που καταλαβαίνουμε: κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά και να πει ότι θα παραμείνουμε για πάντα στο ευρώ, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα γίνει πτώχευση. Υπάρχει μια πολιτική της ύφεσης, η χώρα εξακολουθεί να μην παράγει όσα χρειάζεται, τα χρωστούμενα δεν μπορούν να καλυφθούν, δεν έχουν εμφανιστεί οι περιλάλητοι ξένοι επενδυτές. Τι έχουμε να πούμε για όλα αυτά; Ντροπή στον Λαφαζάνη. Αυτός φταίει – που μιλάει.[Της Λώρης Κέζα από tovima.gr] Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr